Het belangrijkste verschil met de TUCSON Hybrid is de vierwielaandrijving van de Plug-in, samen met een veel groter accupakket (13,8 kWh tegen 1,49 kWh voor de Hybrid). Die beide zie je ook terug in het voertuiggewicht: het kentekengewicht is 1.793 kilo, ruim 250 kilo meer dan de Hybrid. Zo’n meergewicht is normaliter niet bevorderlijk voor het verbruik, maar het lijkt deze TUCSON maar weinig te hinderen.

De stoelen zitten buitgewoon goed en het hele dashboard is een feest van herkenning. De TUCSON is een echte Hyundai in die zin dat je er amper aan hoeft te wennen. Ondanks de vele knopjes rijd je moeiteloos weg en laat de TUCSON zich makkelijk bedienen. Op de middenconsole zit een extra knop die de overige Hyundai’s TUCSON niet hebben: de EV-/HEV-selector. Hiermee kun je de TUCSON in EV- of HEV-modus schakelen. Met de HEV-modus kun je de acculading sparen en rijdt de PHEV als een normale hybride.

Na elke start gaat de TUCSON in de automatische modus van start, dat betekent dat de software bepaalt wanneer er als EV of HEV (Hybrid Electric Vehicle) gereden wordt. In de praktijk gaat de TUCSON PHEV in elektrische modus van start totdat de accu een laadstatus van 25-30% bereikt. Dan wordt de benzinemotor bijgeschakeld voor de aandrijving.

Volgens de brochure kan de PHEV 62 kilometer elektrisch rijden, maar in de testweek haalde ik makkelijk 70 kilometer puur elektrisch.

Mijn eerste rit met de TUCSON PHEV voert me vanuit het westen van Nederland naar het oosten. Als ik Utrecht nader gaat de TUCSON over van EV naar HEV, op dat moment is er nog 10% acculading over. Een uurtje later nader ik mijn bestemming in Arnhem, en tot mijn verbazing heeft de TUCSON de accu bijgeladen tot ruim 50%.

Het opladen komt deels op het conto van regeneratie tijdens het afremmen, en deels vanuit het opwekken door de motorgenerator. Dat kost benzine, maar kennelijk niet veel: de verbruiksmeter staat op 6 liter per 100 kilometer.

Aan het einde van de dag, als ik weer thuis ben, staat de verbruiksmeter op 5,7 liter per 100 kilometer. Dit geeft aan de Hyundai een uitermate efficiënt energiemanagement-systeem heeft ontwikkeld voor de PHEV, want dat verbruikscijfer is gehaald zonder tussentijds op te laden. Bij aankomst koppel ik de TUCSON aan een openbare laadpaal, na zeven uur laden is de accu volledig opgeladen. Het belangrijkste aankoopargument voor de PHEV is de geringe uitstoot en het lagere verbruik, en juist op die punten laat deze TUCSON bijzonder mooie waarden zien.

Tijdens de testweek heeft de TUCSON ruim 1.300 kilometer gereden, waarbij de verhouding snelweg/binnenweg 50/50% was. Hoewel de PHEV bijzonder goed van zijn plek komt door het riante vermogen en koppel (350 Nm tussen 1.500 – 4.500 toeren), is het toch een auto waarmee je lekker rustig gaat rijden.

Hoewel het geen volwaardige EV is, levert de PHEV wel de voordelen van een volledig elektrische aandrijflijn: stil, comfortabel en soepel. De uitwerking van deze drie is dat je ook kalmer gaat rijden, en dat verlengt de EV-actieradius en het drukt het benzineverbruik.

In de praktijk werkt het energiemanagement perfect. Zelfs als je niet laadt, laat de software de accu nooit onder de 10% komen. Dan is de accucapaciteit nog even groot als die van de Hybrid en zijn de verbruikscijfers navenant: 1 op 17.

Als je de TUCSON PHEV elke nacht rustig oplaadt, dan krijg je een verbazingwekkend laag verbruik: 3,8 liter per 100 kilometer, oftewel ruim 1 op 26. Gezien de ruimte en praktische eigenschappen van de TUCSON is dat zeker aanleiding om eens te gaan rekenen als je twijfelt tussen een EV of deze Plug-in Hybrid.